In Nederland is de minimaal vereiste contactgeluidisolatie van een verdiepingscheidende vloer vastgelegd in het Bouwbesluit. Deze waarde bedraagt Ico ≥ + 5 dB. Voor een kwaliteitsklasse beter moet de isolatie ten minste 5 dB hoger zijn. Op een vloerconstructie van kwaliteitsklasse 1 (Ico ≥ + 15 dB) mag de bewoner direct een harde vloerafwerking (zoals tegels of parket) aanbrengen.

Een laagtemperatuur vloerverwarming, opgewekt door warmte-koudeopslag (WKO) of een andere warmtenetinstallatie vereist harde vloerbedekking die voldoet aan een zeer lage Rc waarde (warmtecoëfficiënt).

Voor het goed functioneren van de aanwezige vloerverwarming en vloerkoeling is het uitermate belangrijk dat de warmteweerstand (ook wel: Rc-waarde of isolatiewaarde) van de vloerafwerking voldoet aan de gestelde bovengrens van maximaal 0,09 m2K/W. Een hogere waarde geeft vermindering van comfort(warmte) en een verhoging van het energieverbruik.

Harde vloerbedekking zoals marmoleum, vinyl, PVC en PVC stroken/tegels, plavuizen, gietvloeren en enkele speciale tapijtsoorten hebben de vereiste lage warmteweerstand.

Bij laagtemperatuurverwarming kan onder de harde vloerbedekking beslist geen ondervloer, die een geluiddempende werking van minimaal +10 dB zou kunnen geven, worden toegepast.



De contactgeluidisolatie moet dus uitsluitend komen van de aangebrachte vloerconstructie, ophoging van de contactgeluiddemping middels een ondervloer is onmogelijk. Hiertoe wordt vaak een zwevende dekvloer aangebracht, die een contactgeluiddemping van + 10 tot + 15dB zou kunnen halen, mits goed 'vlak' aangebracht en voorzien van een uitvlaklaag.

In nieuwbouw appartementencomplexen gaat men nu nog vaak uit van de minimale eis van het Bouwbesluit van + 5 dB. Deze eis is absoluut te laag voor een optimaal woon- en leefcomfort en zal veel geluidsoverlast geven voor omwonende buren in een appartementencomplex.



Verenigingen van Eigenaren schrijven vaak voor dat bij harde vloerafwerking een zodanige opbouw

moet worden aangebracht dat de contactgeluidverbetering 10 dB bedraagt. Dat kan alleen met

een ‘echte’ verende laag. Als de draagvloer echter is voorzien van een zwevende dekvloer, dan moet ten aanzien van de akoestische eis aan de vloerafwerking het roer volledig om. Op een zwevende dekvloer kan namelijk beter niet opnieuw een verend opgelegde vloerafwerking worden aangebracht. Als er al een zwevende dekvloer aanwezig is, dan zijn er twee verende lagen. Hierdoor ontstaan twee resonantiefrequenties die elkaar in negatieve zin kunnen beïnvloeden.

Dit dient te worden voorkomen.



In de meeste splitsingsreglementen is harde vloerbedekking niet toegestaan, terwijl het voor de laagtemperatuurverwarming een vereiste is!



De eis in het Bouwbesluit voor vloeren met laagtemperatuurverwarming zou zsm minimaal op + 10 dB en het liefst op minimaal + 15 dB gesteld moeten worden!