Niet in hokjes opdelen maar met flexibiliteit bouwen

Er bestaan verschillende ideëen voor bouwen met flexibiliteit waardoor het mogelijk zou kunnen zijn één woning geschikt te maken voor verschillende woonvormen en levensfasen. Daarbij moet misschien niet alleen aan fysiek bouwmateriaal worden gedacht, maar ook aan het bouwen van regelgeving die dat ondersteunt.

En lekker doorelkaar blijven wonen, niet alle gezinnen bijelkaar, alle jongeren en alle ouderen. Een samenleving kan alleen groeien als de jongeren van de ouderen kunnen leren en de ouderen van de jongeren :) 

Hoe gaan we die bouwen? Meer geld in de bouw storten?

Al decennia zuigen de ondernemers in (niet alleen) de bouw de markt tot op het merg leeg.

Het samenwerkingsverband van alle bouwondernemingen, de politiek en overheid heeft onder toeziend oog van VEH en haar weerbare leden een monopolie laten ontstaan waardoor de prijzen door het dak gaan en verder de ruimte in. Dit is ook niet meer te redden.

Meer geld betekent duurdere huizen en een aanhoudend tekort. Want door het tekort worden de winsten groter en groter. Dat laten ze nooit gaan. En beloftes van meer huizen worden gemakkelijk verbroken, mede door een ambtenarij met een elastische integriteit.

Leegstand en op straat levende burgers is ook geen probleem (zie de VS). Dat vergroot alleen maar de controle over de markt.

De enige oplossing is nationalisatie van de kritische markten, waaronder de bouw. Dat zal echter niet gebeuren en daardoor zal dit probleem nog erger worden.

Mijn advies: haal het hoofd na 30-40 roofbouw niet uit het zand, maar zit het uit.

Ook mijn vrouw en ik stonden op een gegeven moment voor de keuze. Kinderen de deur uit en een groot huis wat aan renovatie toe was. Wat wij gedaan hebben is op de website van het LVGO gezocht naar bouw initiatieven en deze hebben we gevonden. De gemeente Veldhoven bied senioren wel de mogelijkheid om kleiner te gaan wonen. We zijn nu aangesloten bij een cpo welke zelf de seniorenhuizen gaat bouwen. We moesten wel achter hun visie staan. 

Klaar staan voor elkaar
Deze groep wil graag kleiner gaan wonen, met een bewuste keuze voor hun woontoekomst. Zoals vroeger samen wonen aan een erf waar je elkaar spontaan tegenkomt en waar je klaar staat voor elkaar. Zelf de handen uit de mouwen steken houd je langer gezond en blij en iedereen is wel ergens goed in. Zo blijft de zorg langer buiten de deur en als het nodig is regel je het samen.

Er zijn dus nog mogelijkheden al moet je ze wel zoeken.

Ook hier zou meer flexibel gedacht en gehandeld kunnen worden.

Door middel van wetgeving kan bereikt worden dat nieuwbouw van binnen flexibel aan te passen is, zodat wat groot is relatief eenvoudig gesplitst kan worden en dat wat klein is, relatief eenvoudig kan worden vergroot. In steden moet het mogelijk worden aan de buitenzijde van oude panden glazen liftschachten te bouwen van waaruit twee naast elkaar gelegen panden kunnen worden bediend. Als er eenmaal een goed concept is, kan dat overal worden ingezet.

Mensen kunnen zich verenigen in coöperaties.

Mensen met een woning in eigendom geschikt voor enkele volwassenen en kinderen zouden gezamenlijk een pakket aan woningen te koop kunnen aanbieden en voor het bedrag dat wordt binnengehaald iets anders laten bouwen.

Dat wat nu als seniorenwoning wordt bestempeld, kan ook als jongeren- of starterswoning worden gebruikt. Als je het slim aanpakt hoef je niet te zien dat er aanpassingen voor senioren zijn gerealiseerd. Een toiletpot hoger of lager hangen kan met een flexibel hangtoilet-systeem. Handgrepen in de douche kunnen geintegreerd in de douchestang. Een drempelloze woning is makkelijker schoon te houden voor jongeren etc. Goede warmteisolatie kan ook meteen goede geluidsisolatie zijn, dan kun je beter door elkaar wonen etc.

Naar een wijsheid van Einstein: een probleem kan niet opgelost worden met eenzelfde manier van denken als die van waaruit het probleem is ontstaan.

Het is een droom van je. In de werkelijke wereld is het onmogelijk. 

Je argumenten zijn vergelijkbaar met voor een doorgebroken dam te gaan staan met een schild als bescherming. Het zal niets uitmaken. Kleine stapjes losse geen grote problemen op.

Met een hogere toiletpot keer je de woningramp niet. Alleen met extreem ingrijpen en een doordacht (en berekend) plan.

Zoals ik al aangaf: we moeten de prijzen geforceerd naar beneden drukken en interne processen zoals de woningbouw weer onderbrengen bij de overheid.

Privatisering en een vrije markt zou alles efficiënter en goedkoper maken.

Hoe dat ooit goed geklonken heeft gezien de winstdoelstelling van ondernemers snap ik nog steeds niet. Het tegenovergestelde is dan ook waargemaakt en daardoor zitten we nu met meer dan maximale prijzen.

De bouw wordt al decennia overheerst door geld- en hebzucht en dat haal je niet uit de mensen.

Ik denk dat veel ‘ouderen’ - is al eens gedefinieerd wat daaronder wordt verstaan? - hele specifieke eisen hebben waaraan moet worden voldaan om te willen verhuizen. Dus dat het erg lastig tot onmogelijk is om in die groep een homogenie te vinden om daar bouwplannen op af te stemmen.

Ik woon ook in een veels te groot huis, maar als ik zou verhuizen naar een huis dat de helft kleiner is hier in de buurt - want de buurt wil ik niet uit, die bevalt me nog steeds heel goed - dan zou ik mijn financieringslasten moeten verdubbelen.

Zolang gemeenten nog steeds meer taken en minder geld krijgen zal het niet goedkoper worden om woningen te bouwen.

Dus moeten we wachten tot 2030 wanneer er door ‘natuurlijk verloop’ wrs wat meer aanbod komt op de markt?

Anne.

Excuses en uitvluchten (niet persoonlijk bedoeld), De politiek en samenleving zitten er vol mee.

Hoewel ik fysiek en geestelijk nog 30+ ben heb ik al wat kilojaartjes (50+) achter me. Maar geen haar die er aan denkt om mijn huis op te geven. Ik gebruik mijn trainings- en studieruimtes doorlopend. Ik wil keuze hebben: dakterras of tuin en gasten kunnen ontvangen. Misschien laat ik ooit wel een liftje installeren.

Wat betreft die ouderen: het kapitalistische model dat de boel onder onze gezamenlijke leiding zo heeft verkloot heeft een principe: Als er een markt is, is er winst te maken. Die grote groep ouderen consumeert vooral het pensioenkapitaal -wat ook de bedoeling is- en dat geld… stroomt de economie in. 

Het is dus gewoon een markt. Het probleem is dat het bedrijfsleven alleen maar geld voor niets wil vangen. Bouwen is bijzaak. Daardoor wordt iets een probleem wat geen probleem zou hoeven zijn.

Veel grote omwentelingen zijn begonnen met wat sommigen een ‘droom’ noemen, anderen ‘ lange termijn visie’.

De flexibel ophangbare toiletpot is een voorbeeld binnen een groter kader. Je kunt er een denkblokkade opzetten, dan loopt het dood, of doordenken, dan kom je op een masterplan.

De punten die u aandraagt zie ik ook. Daarnaast weet ik uit ervaring en uit de geschiedenis, dat als je samen ergens aan gaat staan, gaat handelen vanuit een (op dat moment) ‘tegendraadse’ visie, dat grote veranderingen tot gevolg kan hebben.

Dromer-doeners zorgden ervoor dat de Amsterdamse grachtengordel in de 80er jaren vorige eeuw niet deels is afgebroken en vervangen door nieuwbouw. Dromer-doeners zetten ooit een ziekenfonds op, woningbouwcoöperaties en coöperatieve banken. Één dromer-doener zette in de Tweede Wereldoorlog een fonds op van waaruit het verzet kon worden betaald, drie dromer-doeners realiseerden voor Nederland een zelfstandig pensioenrecht voor vrouwen, één dromer-doener startte een project voor een schone rivier de Rijn.

Dromer-doeners

Een Dromer-doener begon ook de 2e wereldoorlog en zette de fabrieksmatige vernietiging van hele bevolkingsgroepen in gang.

Een Dromer-doener stuurde in China 50-100 miljoen mensen de hongerdood in.

In Belarus demonstreerden 200.000 Dromer-doeners tegen de dictatuur, maar bleven 9 miljoen pragmatici thuis. Ze hadden een vrij land kunnen zijn, maar wilden het niet.

Ik hoop dat je begrijpt dat jou argumenten geen argumenten zijn, maar dagdromen.

De oplossing voor de woningbouw en de economie in haar geheel is een nationalisatie van alle (bouw)ondernemingen, het verbieden van zzp -daar zijn de werknemers ooit in gedwongen door de werkgevers, het waarom moge duidelijk zijn: kostenverhoging- en de prijzen van eigen producten voor de interne markt op een vast laag niveau te zetten met een leververplichting.

Het is mijns inziens de enige overgebleven oplossing en ook een die nu niet mogelijk is, maar pas na een volledige ineenstorting van de samenleving. 

Doemdenken? Ja. Maar m.i. wel het meest waarschijnlijke scenario.

Twee reeksen voorbeelden. De een op democratische basis, zonder geweld, zonder staatsmacht, zonder macht over het leger. De ander met geweld, met staats- en militaire macht.

Uw visie gaat ervan uit dat deze pas kan worden gerealiseerd na volledige instorting van de samenleving - kunt u aangeven hoe u erover denkt dat de samenleving er dan uitziet? Hoe wordt de samenleving in dat geval bestuurd?

Maakt u zich zorgen om een mogelijke herhaling van een door u gegeven voorbeeld?

Wij zijn begin zestig en zijn al een paar jaar rond aan het kijken naar een vrijstaande seniorenwoning. We wonen nu een eigen grote woning en kijken naar het duurdere segment. Bestaande woningen in dat segment hebben we niet kunnen vinden.  De woningen die we tegen kwamen  hebben dan wel een slaapkamer op de begane grond maar ook meerdere slaapkamers op de verdieping. Wij willen juist alles gelijkvloers (2 slaapkamers). De nieuwbouw seniorenwoningen die we  aangeboden zien worden op funda  hebben daarentegen  voor wat ons betreft te kleine  woonkamers en zijn geschakeld. Wij willen juist meer ruimte om ons heen.

Wij zijn nu zelf maar  een gelijkvloerse woning aan het laten bouwen. We realiseren ons dat we het geluk hebben dat we in deze luxe positie zitten en een geschikt kavel hebben gevonden want dat is blijkbaar ook moeilijk te vinden.  

Ja, dit was te verwachten.   

De Overheid wil dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen,   maar waar?

Als je kinderen heb en zij moeten veel voor je regelen dan is het fijn dat je in de buurt kan wonen.

Ouderen kunnen ook fijn in woongroepen wonen,  waar men elkander ondersteund en de ouderen zorg meerdere kunnen helpen.  

Maar wie lost het op,   ergens een flat gebouw neer zetten voor ouderen lost niets op,  ouderen zijn net als jong volwassenen,  men wilt contact met elkaar. 

Meer wijken waar ouderen elkander kunnen ontmoeten met bankjes en zo.   

Ik wil best uit mijn eensgezinswoning verhuizen, maar er zijn niet veel betaalbare koop appartementen met 3 kamers, een lift, een balkon en een echte berging voor fietsen e.d.  Een maisonette zou eventueel ook nog een optie zijn.  Betaalbare seniorenwoningen worden hier amper gebouwd, dus blijf ik voorlopig maar zitten, maar 3 etages en 2 trappen worden wel een beetje teveel.  Nieuwe knarrenhofjes bouwen duurt ook zeker 10 jaar heb ik me laten vertellen.

Ben man van 72, redelijk gezond en vitaal en woon in een grote villa met aanbouw. en hectare grond in buitengebied z-o Brabant. Zojuist op gesprek geweest op gemeentehuis om mijn plan voor te leggen deze locatie geschikt te maken er met meerdere mede-eigenaren/medebewoners om een zorgzame, levensloopbestendige woongemeenschap te beginnen. Er blijkt geen know-how te zijn en wij krasse (en minder krasse) knarren zullen dit dus zelf ter hand moeten nemen en organiseren.Het lijkt een lange en moeizame weg, maar er zijn al tallozen ons hierin voorgegaan en ook van overheidswege liggen er mogelijkheden die aangesproken kunnen worden. zie bv veh tijdschrift juni 2022 pagina 11 en het verslag vd Commissie ‘Oud en zelfstandig in 2030 aangepast R.E.I.S.advies op website van Rijksoverheid (rijksoverheid.nl/tzto) of denk en doe met mij mee!