Al sinds het afschaffen van bejaardenhuizen en het langer thuis laten wonen van ouderen wist ik al: dit gaat fout. De woningmarkt ‘stroomt niet door’ als iedereen lekker thuis blijft wonen. Ik vermoed dat de senioren van nu willen wonen in een omgeving waar verzorging en maaltijden ‘ in de buurt zijn als het nodig is’. Uit onderzoek zal best een hybride woonvorm te voorschrijn komen waarin ouderen zich prettig en veilig voelen, met behoud van eigen initiatief zo lang het kan.

De zorg is met de komst van thuiszorg zowel onoverzichtelijk als duur en tekortschietend geworden, met alle respect voor de medewerkers. Wat is het probleem? Een technocraat mist het gevoel van de aloude geneesheer-directeur.

Pleidooi aan gemeenten:

Sta nu toch eens snel toe dat er seniorenhofjes bebouwd kunnen/mogen worden, vooropgesteld dat het uitsluitend om 1 enkele woonlaag gaat. Ze zijn bij uitstek geschikt voor mensen in de latere herfst van hun leven waarbij er langzamerhand sprake is van achteruitgang van mobiliteit. Deze hofjes is een een veilige, sociaal op elkaar gerichte woonvorm, met een al dan niet zelf te onderhouden centrale binnentuin. Die hofjes zijn van lang vervlogen tijden waren zo gek nog niet.En nee, bouw als je blieft niet van die anonieme appartementen complexen voor de genoemde seniorengroep. Appartementen complexen zijn prima geschikt voor reislustige actieve ouderen (1 levensfase eerder) die de deur veilig achter zich kunnen trekken als ze van huis zijn, of als verleeghuis.  Voorzie de hofjes woningen ruimschoots van eenvoudige demotica (verlichting, toegangsbeheer communicatie met de evt zorg op afstand, ….). Alles gebouwd met nul op de meter, bijvoorkeur van houtbouw (CO2 neutraal, snel te realiseren en uitstekend geïsoleerd). Bied voor deze woonvorm ruimte aan zowel koop als sociale huur. Zorg ook voor een centrale ontmoetingsruimte, een gemeenschappelijke fietsenstalling en wat parkeerplekken met een beperkt aantal gemeenschappelijke laadpalen aangesloten op zonnestroom.

Als we deze senioren voorzieningen creëren dan kunnen senioren tenminste doorstromen en komen hun inmiddels veel te grote woningen met al dan niet te  grote tuinen weer beschikbaar aan de jongere generaties. 

Centrale overheid en gemeenten toon visie, durf en actiebereidheid en wacht niet tot de dag man morgen..

Pleidooi:

Deze vraag puzzelt ons enorm. Het huidige aanbod aan alternatieven die er zijn als wij ons grote huis willen verkopen is minimaal. Weinig spannend aanbod met een zwaar betuttelend sausje in veel te dure jasjes.  Het zou heel erg helpen als gemeentes wat flexibeler met de bouwvoorschriften om zouden gaan. We zagen een prachtige stadswoning met 300 m2 woonruimte over 3 verdiepingen. Inclusief tuin met twee parkeerplaatsen aan de achterzijde. Verbouw in 3 appartementen niet toegestaan in verband met mogelijke parkeeroverlast. Mooie villa met fijne tuin om met twee vriendenstellen in te gaan wonen na verbouw in 3 appartementen en op die manier de mantelzorg  voor elkaar te dragen. Niet toegestaan.

Geef de markt wat meer ruimte en kijk naar de initiatieven die er voor zelfbewoning ontstaan!

Het verhaal van M.V vind ik heel goed en als aanvulling zie ik dan een Knarrenhof voor me in twee woonlagen gebouwd om een grote binnentuin waar we met elkaar in de hof werken en genieten van de fruitbomen en moestuin en waar we 1 grasmaaier hebben en ook al het andere gereedschap gezamelijk en een of enkele oplaadbare deelauto,s. Gezellig af en toe een maaltijd van de gekweekte groenten enz.zelf ben ik alleen overgebleven en 70 jaar en heb een veel te groot huis en tuin geschikt voor een groot gezin en zou dolgraag in een Knarrenhof in mijn gemeente wonen, maar zelfs in de hele provincie is er hier nog niet 1.

De conclusies van het onderzoek meer bouwen voor senioren is duidelijk, maar in feite zijn de conclusies toch zeker al meer dan 10 jaar bekend. Ik (73) mis in dit onderzoek wel een belangrijke groep, nl. de groep senioren die wel hebben nagedacht en (zoals in ons geval) al jarenlang bezig zijn stappen te ondernemen (lees: zoekende) om naar een geschikt appartement te verhuizen. Wij wonen in de regio Amsterdam, maar hebben ook gezocht in Amstelveen, Zaanstad, Haarlem, Halfweg etc. Overal of te duur of niet wat we zoeken. Wij willen niet te ver van de in Amsterdam woonachtige (klein)kinderen wonen, dus het oosten van het land is geen optie. De prijzen zijn exorbitant gestegen, dus dat biedt ook al nauwelijks enig perspectief. Nee, voorlopig zijn we gedwongen te blijven wonen is een (te) groot huis. En nieuwbouw is ook niet zaligmakend. Je dient eerst je huis te verkopen om de termijnen te kunnen betalen, en dan ben je weer gedwongen tijdelijk ergens te huren, ook al weer tegen zeer hoge huur. Ooit was regeren vooruitzien, nu is het grotendeels verworden tot navelstaren.

Ik heb het gezien bij mijn moeder: kinderen de deur uit, man overleden. Ze wilde graag kleiner wonen en gelijkvloers, zonder tuin maar wel een redelijk balkon. Als je een tuin gewend bent wil je ook in een appartement lekker buiten zitten als het mooi weer is. Ook in de buurt van winkels en O.V.

Ze had eindelijk na een lange tijd wat gevonden, jammer dat huur van een  parkeerplaats verplicht was terwijl ze geen auto meer mocht rijden (ondanks midden in centrum was 75% van de parkeerplaatsen dus leg). Ze heeft er niet lang van mogen genieten. Het was een fantastisch appartement, ik zou er ook zo in willen echter na renovatie niet meer te betalen.

Ook snap ik niet waarom er na renovatie in een appartement met 1 slaapkamer 2 toiletten zijn (1 apart en 1 in de badkamer) en een supergrote koel/vriescombinatie. Tevens in de berging opgegaan aan een boiler-CV kombinatie waarbij je een hoog bedrag voor huur/onderhoud moet betalen dus servicekosten boven de al hoge huur zijn rond de  300,-.

Dus als er wat gebouwd wordt houd het dan ook betaalbaar voor mensen met AOW en klein pensioen. 

Dit zagen we al jaren geleden aan komen. Wij willen graag verhuizen naar een kleinere woning, alles gelijkvloers, geen appartement, kleine tuin, betaalbaar. Dit soort woningen is er nauwelijks. Misschien een gevalletje voor Kopen zonder kijken. Voorlopig blijven we dus maar lekker zitten en gaan ons oriënteren op de aanschaf van een traplift tzt. Want voor de woningen er wel zijn, zijn we twintig jaar verder. 

Ook mijn vrouw en ik stonden op een gegeven moment voor de keuze. Kinderen de deur uit en een groot huis wat aan renovatie toe was. Wat wij gedaan hebben is op de website van het LVGO gezocht naar bouw initiatieven en deze hebben we gevonden. De gemeente Veldhoven bied senioren wel de mogelijkheid om kleiner te gaan wonen. We zijn nu aangesloten bij een cpo welke zelf de seniorenhuizen gaat bouwen. We moesten wel achter hun visie staan. 

Klaar staan voor elkaar
Deze groep wil graag kleiner gaan wonen, met een bewuste keuze voor hun woontoekomst. Zoals vroeger samen wonen aan een erf waar je elkaar spontaan tegenkomt en waar je klaar staat voor elkaar. Zelf de handen uit de mouwen steken houd je langer gezond en blij en iedereen is wel ergens goed in. Zo blijft de zorg langer buiten de deur en als het nodig is regel je het samen.

Er zijn dus nog mogelijkheden al moet je ze wel zoeken.

Ik ben 72. Ik heb een groot huis, ik werk nog een beetje maar ik ga daarmee stoppen. Ik wil graag verhuizen, liefst naar een woongroep voor ouderen.  Alleen, ik kom niet in aanmerkung, te oud. Boven de 65 kun je niet inschrijven voor de wachtlijst.  Toen ik 65 was, was ik nog volop aan het werk en totaal niet bezig met mijn oude dag.   

Dan blijf  ik nog maar zitten in mijn grote huis. Jammer hoor.

Het is jammer dat nu alleen de bouw van seniorenwoningen uitgelicht worden. De resultaten van dit onderzoek was voorspelbaar. Het had ook een vergelijkend onderzoek naar bv starters kunnen zijn, dan waren de uitkomsten vergelijkbaar.

Derhalve is het jammer dat de VEH dit uitdraagt als het probleem. De VEH heeft als leden natuurlijk mensen met een eigen huis en daar voor opkomen is juist, maar het probleem is natuurlijk veel groter. het probleem is een woning tekort.

En natuurlijk wordt er nog veel gebouwd, maar dit zijn woningen waar een stevig verdienmodel op zit. En dat mag, laat dat duidelijk zijn. Maar meer (en goedkoper) bouwen met een kleiner marge is ook interessant.

Helaas bepalen in de meeste gemeentes niet de lokale politici wat er gebouwd wordt, maar zijn dat gewoon de projectontwikkelaars icm de makelaars, die dat bepalen (en de grootverdieners zijn).

Het systeem deugt niet en er moet een duidelijk wet- en regelgeving komen.

Wellicht zou het helpen indien de locale overheid hun beleid voor grond aankoop/verkoop eens goed onder de loep zouden bekijken. Wellicht is wat minder “ winst “ nemen een optie om voor, zowel de seniorenwoningen als “ Tiny house” woningen, een lager grondaankoop tarief te hanteren? Dit zou de aankoop van zo’n woning behoorlijk in prijs verlagen en de doorstroming bevorderen. Wel met die restrictie dat er ook gebouwd gaat worden in zeer nauw overleg met de toekomstige bewoners van deze woningen.

Het is verbazingwekkend dat in NL het bouwen van zg 2 generatiewoningen niet vd grond komt terwijl dit zowel voor de toekomstbestendigheid voor ouderen als voor de financieringsproblemen van starters een oplossing biedt. Veel ouderen willen trouwens helemaal niet in een concentratie van ouderen terechtkomen en wonen liever tussen alle leeftijdsgroepen. Snap geroep om aparte seniorenwoningen niet. Bouw gewoon meer huizen voor alleenstaanden en partners (max 2). Deze zijn ook geschikt voor ouderen.

Zeer belangrijk dat er voornamelijk seniorenwoningen worden gebouwd. Dan wel voor verschillende categorieën bewoners en pas voor bewoning vanaf 70+ of met handicap. 

Hierdoor veel verbetering mogelijk;

1/ grote huizen komen ter beschikking van gezinnen en hoeven dus (veel) minder te worden gebouwd.

2/ die huizen worden dan meteen verduurzaamd terwijl nu de bejaarde bewoner dat vaak niet de moeite waard vindt.

3/ verhuizing van een ouder stel of persoon naar een woonvorm met gelijkgestemden voorkomt eenzaamheid.

4/ de snel duurder wordende zorg voor thuiswonende ouderen wordt veel efficiënter en goedkoper alleen al door sterke vermindering van reistijd en kan door 1 organisatie worden uitgevoerd ipv het versnipperde zorgaanbod van nu.

Ik zou zeggen; laten we de hofjes weer gaan bouwen op grote schaal!

Mooie ideeën! Het hokjesgeest, meer eigen initiatief. Het kan dus best, nu de regelgeving nog. Ps. In Duitsland noemen ze de vergrijzing de verzilveren, die heel veel kansen biedt op het gebied van dienstverlening. 

Niet in hokjes opdelen maar met flexibiliteit bouwen

Er bestaan verschillende ideëen voor bouwen met flexibiliteit waardoor het mogelijk zou kunnen zijn één woning geschikt te maken voor verschillende woonvormen en levensfasen. Daarbij moet misschien niet alleen aan fysiek bouwmateriaal worden gedacht, maar ook aan het bouwen van regelgeving die dat ondersteunt.

En lekker doorelkaar blijven wonen, niet alle gezinnen bijelkaar, alle jongeren en alle ouderen. Een samenleving kan alleen groeien als de jongeren van de ouderen kunnen leren en de ouderen van de jongeren :) 

Ben man van 72, redelijk gezond en vitaal en woon in een grote villa met aanbouw. en hectare grond in buitengebied z-o Brabant. Zojuist op gesprek geweest op gemeentehuis om mijn plan voor te leggen deze locatie geschikt te maken er met meerdere mede-eigenaren/medebewoners om een zorgzame, levensloopbestendige woongemeenschap te beginnen. Er blijkt geen know-how te zijn en wij krasse (en minder krasse) knarren zullen dit dus zelf ter hand moeten nemen en organiseren.Het lijkt een lange en moeizame weg, maar er zijn al tallozen ons hierin voorgegaan en ook van overheidswege liggen er mogelijkheden die aangesproken kunnen worden. zie bv veh tijdschrift juni 2022 pagina 11 en het verslag vd Commissie ‘Oud en zelfstandig in 2030 aangepast R.E.I.S.advies op website van Rijksoverheid (rijksoverheid.nl/tzto) of denk en doe met mij mee!

Ik wil best uit mijn eensgezinswoning verhuizen, maar er zijn niet veel betaalbare koop appartementen met 3 kamers, een lift, een balkon en een echte berging voor fietsen e.d.  Een maisonette zou eventueel ook nog een optie zijn.  Betaalbare seniorenwoningen worden hier amper gebouwd, dus blijf ik voorlopig maar zitten, maar 3 etages en 2 trappen worden wel een beetje teveel.  Nieuwe knarrenhofjes bouwen duurt ook zeker 10 jaar heb ik me laten vertellen.

Ja, dit was te verwachten.   

De Overheid wil dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen,   maar waar?

Als je kinderen heb en zij moeten veel voor je regelen dan is het fijn dat je in de buurt kan wonen.

Ouderen kunnen ook fijn in woongroepen wonen,  waar men elkander ondersteund en de ouderen zorg meerdere kunnen helpen.  

Maar wie lost het op,   ergens een flat gebouw neer zetten voor ouderen lost niets op,  ouderen zijn net als jong volwassenen,  men wilt contact met elkaar. 

Meer wijken waar ouderen elkander kunnen ontmoeten met bankjes en zo.   

Wij zijn begin zestig en zijn al een paar jaar rond aan het kijken naar een vrijstaande seniorenwoning. We wonen nu een eigen grote woning en kijken naar het duurdere segment. Bestaande woningen in dat segment hebben we niet kunnen vinden.  De woningen die we tegen kwamen  hebben dan wel een slaapkamer op de begane grond maar ook meerdere slaapkamers op de verdieping. Wij willen juist alles gelijkvloers (2 slaapkamers). De nieuwbouw seniorenwoningen die we  aangeboden zien worden op funda  hebben daarentegen  voor wat ons betreft te kleine  woonkamers en zijn geschakeld. Wij willen juist meer ruimte om ons heen.

Wij zijn nu zelf maar  een gelijkvloerse woning aan het laten bouwen. We realiseren ons dat we het geluk hebben dat we in deze luxe positie zitten en een geschikt kavel hebben gevonden want dat is blijkbaar ook moeilijk te vinden.  

Twee reeksen voorbeelden. De een op democratische basis, zonder geweld, zonder staatsmacht, zonder macht over het leger. De ander met geweld, met staats- en militaire macht.

Uw visie gaat ervan uit dat deze pas kan worden gerealiseerd na volledige instorting van de samenleving - kunt u aangeven hoe u erover denkt dat de samenleving er dan uitziet? Hoe wordt de samenleving in dat geval bestuurd?

Maakt u zich zorgen om een mogelijke herhaling van een door u gegeven voorbeeld?

Dromer-doeners

Een Dromer-doener begon ook de 2e wereldoorlog en zette de fabrieksmatige vernietiging van hele bevolkingsgroepen in gang.

Een Dromer-doener stuurde in China 50-100 miljoen mensen de hongerdood in.

In Belarus demonstreerden 200.000 Dromer-doeners tegen de dictatuur, maar bleven 9 miljoen pragmatici thuis. Ze hadden een vrij land kunnen zijn, maar wilden het niet.

Ik hoop dat je begrijpt dat jou argumenten geen argumenten zijn, maar dagdromen.

De oplossing voor de woningbouw en de economie in haar geheel is een nationalisatie van alle (bouw)ondernemingen, het verbieden van zzp -daar zijn de werknemers ooit in gedwongen door de werkgevers, het waarom moge duidelijk zijn: kostenverhoging- en de prijzen van eigen producten voor de interne markt op een vast laag niveau te zetten met een leververplichting.

Het is mijns inziens de enige overgebleven oplossing en ook een die nu niet mogelijk is, maar pas na een volledige ineenstorting van de samenleving. 

Doemdenken? Ja. Maar m.i. wel het meest waarschijnlijke scenario.

Veel grote omwentelingen zijn begonnen met wat sommigen een ‘droom’ noemen, anderen ‘ lange termijn visie’.

De flexibel ophangbare toiletpot is een voorbeeld binnen een groter kader. Je kunt er een denkblokkade opzetten, dan loopt het dood, of doordenken, dan kom je op een masterplan.

De punten die u aandraagt zie ik ook. Daarnaast weet ik uit ervaring en uit de geschiedenis, dat als je samen ergens aan gaat staan, gaat handelen vanuit een (op dat moment) ‘tegendraadse’ visie, dat grote veranderingen tot gevolg kan hebben.

Dromer-doeners zorgden ervoor dat de Amsterdamse grachtengordel in de 80er jaren vorige eeuw niet deels is afgebroken en vervangen door nieuwbouw. Dromer-doeners zetten ooit een ziekenfonds op, woningbouwcoöperaties en coöperatieve banken. Één dromer-doener zette in de Tweede Wereldoorlog een fonds op van waaruit het verzet kon worden betaald, drie dromer-doeners realiseerden voor Nederland een zelfstandig pensioenrecht voor vrouwen, één dromer-doener startte een project voor een schone rivier de Rijn.

Excuses en uitvluchten (niet persoonlijk bedoeld), De politiek en samenleving zitten er vol mee.

Hoewel ik fysiek en geestelijk nog 30+ ben heb ik al wat kilojaartjes (50+) achter me. Maar geen haar die er aan denkt om mijn huis op te geven. Ik gebruik mijn trainings- en studieruimtes doorlopend. Ik wil keuze hebben: dakterras of tuin en gasten kunnen ontvangen. Misschien laat ik ooit wel een liftje installeren.

Wat betreft die ouderen: het kapitalistische model dat de boel onder onze gezamenlijke leiding zo heeft verkloot heeft een principe: Als er een markt is, is er winst te maken. Die grote groep ouderen consumeert vooral het pensioenkapitaal -wat ook de bedoeling is- en dat geld… stroomt de economie in. 

Het is dus gewoon een markt. Het probleem is dat het bedrijfsleven alleen maar geld voor niets wil vangen. Bouwen is bijzaak. Daardoor wordt iets een probleem wat geen probleem zou hoeven zijn.

Ik denk dat veel ‘ouderen’ - is al eens gedefinieerd wat daaronder wordt verstaan? - hele specifieke eisen hebben waaraan moet worden voldaan om te willen verhuizen. Dus dat het erg lastig tot onmogelijk is om in die groep een homogenie te vinden om daar bouwplannen op af te stemmen.

Ik woon ook in een veels te groot huis, maar als ik zou verhuizen naar een huis dat de helft kleiner is hier in de buurt - want de buurt wil ik niet uit, die bevalt me nog steeds heel goed - dan zou ik mijn financieringslasten moeten verdubbelen.

Zolang gemeenten nog steeds meer taken en minder geld krijgen zal het niet goedkoper worden om woningen te bouwen.

Dus moeten we wachten tot 2030 wanneer er door ‘natuurlijk verloop’ wrs wat meer aanbod komt op de markt?

Anne.

Het is een droom van je. In de werkelijke wereld is het onmogelijk. 

Je argumenten zijn vergelijkbaar met voor een doorgebroken dam te gaan staan met een schild als bescherming. Het zal niets uitmaken. Kleine stapjes losse geen grote problemen op.

Met een hogere toiletpot keer je de woningramp niet. Alleen met extreem ingrijpen en een doordacht (en berekend) plan.

Zoals ik al aangaf: we moeten de prijzen geforceerd naar beneden drukken en interne processen zoals de woningbouw weer onderbrengen bij de overheid.

Privatisering en een vrije markt zou alles efficiënter en goedkoper maken.

Hoe dat ooit goed geklonken heeft gezien de winstdoelstelling van ondernemers snap ik nog steeds niet. Het tegenovergestelde is dan ook waargemaakt en daardoor zitten we nu met meer dan maximale prijzen.

De bouw wordt al decennia overheerst door geld- en hebzucht en dat haal je niet uit de mensen.